%0 Journal Article %T مطالعه تفاسیر زیارت کنندگان مسجد جمکران از آموزه غیبت %J جامعه‌پژوهی فرهنگی %I پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی %Z 2383-0468 %A صفی خانی, ثمره %A سفیری, خدیجه %D 2019 %\ 08/23/2019 %V 10 %N 2 %P 29-53 %! مطالعه تفاسیر زیارت کنندگان مسجد جمکران از آموزه غیبت %K آموزه غیبت %K موعودگرایی %K فانتزی %K صورت نمادین اسطوره ای %R 10.30465/scs.2019.4198 %X در این نوشتار، آموزه غیبت به عنوان یک ایده موعودگرایانه از خلال تفاسیر زیارت­کنندگان مسجد جمکران مطالعه گردید و نشان داده شد که موعودگرایی متاثر از نوعِ نگاه سوژه به پایان هستی (یا تاریخ) و نوعِ رستگاریِ مورد انتظار، در یک صورت نمادین تفسیر می­شود. با وام­گیری دستگاه مفهومی لاکان، سوژه­ها، مفسرانی در نظر گرفته شدند که این ایده را در ساحت نمادین صورت­بندی می­کنند؛ این صورت­بندی از طریق دو فانتزی 1. تحقق جامعه­ای عاری از هرگونه بی­عدالتی و 2. تحقق جامعه­ای عاری از هرگونه فساد، میل به همان­انگاری را در جهت جبرانِ فقدان بنیادی ناشی از غیبت منجی ایجاد می­کند. پیامد این میل در فانتزی اول، تفسیر آموزه غیبت در صورت نمادین اسطوره­ای است و نقش سوژه برای جبران این فقدان، شرکت در مناسکی چون خواندن نماز و دعا برای ظهور منجی در نظر گرفته می­شود. در فانتزی دوم اما، آموزه غیبت در صورت نمادین علمی تفسیر می­شود و نقش سوژه برای جبران فقدان، مبارزه با مصادیق فساد از طریق امر به معروف­ها و نهی از منکراتی است که فرایند تکوینی ظهور را تند یا کند می­کنند. %U https://socialstudy.ihcs.ac.ir/article_4198_dcff44ac2b27c557017c099f37fc2bcb.pdf