%0 Journal Article %T زمینه‌یابی تجارب تفسیری (دعا، استخاره، رؤیای صادقه، لقمة حلال، چشم‏زخم) از دریافت‌های معرفتی در اقشار مردم کاشان %J جامعه‌پژوهی فرهنگی %I پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی %Z 2383-0468 %A حیدری, حسن %A صدیقی ارفعی, فریبرز صدیقی ارفعی %A عسکری بابادی, مرجان %D 2013 %\ 02/19/2013 %V 3 %N 2 %P 55-78 %! زمینه‌یابی تجارب تفسیری (دعا، استخاره، رؤیای صادقه، لقمة حلال، چشم‏زخم) از دریافت‌های معرفتی در اقشار مردم کاشان %K تجربۀ تفسیری %K رؤیای صادقه %K استخاره %K دعاهای شخصی %K لقمۀ حلال %K چشم‏زخم %K فرهنگ کاشان %R %X   اصطلاح تجربۀ دینی را نخستین ‌بار شلایر ماخر، در قرن هجدهم، در غرب به‌کار برد. این اصطلاح انواع مختلف تجربه‌های دینی (تجربۀ شبه حسی، تجربۀ وحیانی، تجربۀ احیاگر، تجربۀ عرفانی، تجربۀ ربانی یا قدسی، و تجربۀ تفسیری) را فرا می‌گیرد. تجربۀ تفسیری تجربه‌ای است که دینی‌بودن آن به واسطۀ برداشت دینی از رویدادی است که شخص صاحب تجربه بر اثر اعتقادات دینی خود به آن می‌رسد و پس از روبه‌روشدن با آن، آن را با چهارچوب شناختی دینی خود تفسیر و تبیین می‌کند. تجارب تفسیری رایج میان شیعیان ایران شامل دعای شخصی، استخاره، رؤیای صادقه، پیامدهای لقمۀ حلال، و چشم‌زخم می‌شود. هدف این جستار شناخت انواع دین‌داری و تجارب دینی شیعیان ایران و بررسی تأثیر تجربۀ تفسیری در حیات اجتماعی و فردی آن‌هاست. این مقاله ضمن تبیین مبانی نظری تجربه‌های دینی، به بررسی زمینه‌ها، گونه‌ها، و میزان باور و پای‌بندی مردم کاشان به دعا، استخاره، رؤیای صادقه، و چشم‌زخم پرداخته است. نتایج این تحقیق، با نمونۀ آماری 362 نفر، نشان داد که زنان از بین تجارب مذکور به دعا و رؤیای صادقه بیش‌تر از مردان اعتقاد دارند، ولی اعتقاد زنان و مردان به استخاره و لقمۀ حلال تفاوتی با هم ندارد. همچنین بین بالارفتن تحصیلات و باورهای مذکور رابطۀ معکوسی برقرار است %U https://socialstudy.ihcs.ac.ir/article_704_16b9fea149230acb8fb628f56faea5eb.pdf