بررسی تأثیر میزان سرمایة فرهنگی در میزان احساس شادی زنان جوان (15 - 24 ساله) در شهر اصفهان

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 استاد مددکاری اجتماعی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

2 کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

شادی علت بسیاری از تفکرات و رفتارهای تکامل‌زاست و شاد‌بودن هنری است که از عوارض موجود عصر صنعتی می‌کاهد، اما از دیدگاه علمی و آکادمیک کمتر بدان توجه شده است. این‌که شادی چیست، چه مفهومی دارد، کدام شخص را شاد بنامیم و چه شخصی را غمگین و افسرده (ناشاد)، آیا شادی متغیری است تک‌بعدی یا چند‌بعدی، همگی، نیازمند مطالعة دقیق و علمی‌اند. شناخت شادی، به‌گونه‌ای علمی، آکادمیک، و عمیق، به‌دلیل تأثیرات فراوان آن در زندگی بشر، ضرورتی انکارناپذیر و مسلم در جهان امروز است و زمینه‌های مطالعاتی و پژوهشی فراوانی را می‌طلبد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر میزان سرمایة فرهنگی در میزان احساس شادی زنان جوان (15 - 24ساله) شهر اصفهان است.روش کار در این پژوهش پیمایشی است. جامعة آماری این تحقیق کل زنان 15 - 24 سالة شهر اصفهان است که، به گزارش مرکز آمار این استان، 239072 نفر هستند. با توجه به پراکندگی جامعة آماری در مناطق شهر اصفهان، حجم نمونه، بر‌اساس فرمول کوکران، با خطای 5 درصد، 200 نفر برآورد شده است. در این پژوهش از روش نمونه‌گیری متناسب در منطقه استفاده شده است؛ به‌طوری‌که نمونه‌ها از هر منطقه و متناسب با جمعیت آن منطقه انتخاب شدند.
یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد ارتباط سرمایة فرهنگی و شادی مستقیم است و این ارتباط در بعد شناختی، سپس در بعد احساسی، و در نهایت در بعد اجتماعی شادی قوی‌تر است. در حیطة ابعاد سرمایة فرهنگی، بیشترین تأثیر در بعد وسایل فرهنگی، سپس مهارت‌های فرهنگی، و در نهایت مدارک فرهنگی است. میانگین احساس شادی در بین زنان جوان (15 - 24 ساله) شهر اصفهان 53/54 بوده که به‌ترتیب بعد احساسی، بعد اجتماعی، و سپس بعد شناختی بیشترین میزان را به خود اختصاص داده‌اند. میانگین سرمایة فرهنگی57/27 است که براساس نتایج به‌دست‌آمده، مهارت فرهنگی دارای بیشترین فراوانی و مدارک فرهنگی دارای کمترین فراوانی است. از سوی دیگر، وسایل فرهنگی دارای بیشترین نابرابری و مهارت فرهنگی دارای کمترین نابرابری در بین زنان جوان است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effect of Cultural Capital on the Happiness of Young Women (aged 15-24) in Isfahan

نویسندگان [English]

  • Mustafa Aqlyma 1
  • Azam Ebrahim Najaf Abadi 2
1 Lecturer at the University of Well-being and Rehabilitation
2 M.A of Social Work
چکیده [English]

Happiness is the reason of many evolutionary behaviors and being happy is the ability that can reduce the side effects of the industrial age. But, it has received less attention in academic and scientific terms. There is a great need for precise and scientific studies in order to find out who is happy and what happiness is. The aim of this study is to consider the effect of cultural capital on the amount of happiness of young women (aged 15-24) in Isfahan. This survey has used all of the 15-24 years old women of Isfahan as its samples that account to 239072. Because of the diversity of the living areas in terms of the population the Kokaran formula has been used with a 5 percent deviation of 200 people. The sampling method has been chosen based on the characteristics of each area. The results showed that there is a direct relation between social capital and happiness and this relation is much stronger in cognitive, emotional and social dimensions respectively. In the domain of cultural capital the main effect has been in the cultural means, cultural skills and finally cultural documents. The average feeling of happiness among young women in Isfahan was 54.53 with emotional, social and cognitive dimensions. The average cultural capital was 27.57. Based on the results, the cultural skill has the most frequency and the cultural documents have the least frequency. On the other hand cultural means has the most inequality and cultural skill has the least inequality among young women.
Keywords: Feeling Happy, Cultural Capital, Young Women.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Feeling Happy
  • Cultural Capital
  • Young Women