محمدرضا جوادی یگانه؛ محمدرضا جعفرآقایی؛ رضا مختاری اصفهانی
دوره 2، شماره 2 ، زمستان 1390، ، صفحه 77-99
چکیده
مقالة حاضر به بررسی اخلاق اجتماعی و آداب و رسوم لوطیان در دورة قاجار میپردازد. لوطی‌گری بخشی از زنجیره‌ای است که، در نظر، با فتوت آغاز می‌شود و در اصناف بازار و عیاری نمود می‌یابد. هر‌چند این نمود خارجی نیز در دورههایی تحول و توسعه می‌یابد اما، در سراشیبی زوال، تبدیل به لوطیان می‌شود و در سدة حاضر با ارجاع به متون ...
بیشتر
مقالة حاضر به بررسی اخلاق اجتماعی و آداب و رسوم لوطیان در دورة قاجار میپردازد. لوطی‌گری بخشی از زنجیره‌ای است که، در نظر، با فتوت آغاز می‌شود و در اصناف بازار و عیاری نمود می‌یابد. هر‌چند این نمود خارجی نیز در دورههایی تحول و توسعه می‌یابد اما، در سراشیبی زوال، تبدیل به لوطیان می‌شود و در سدة حاضر با ارجاع به متون مارکسیستی به لمپنها تغییر شکل میدهد. برداشتهای متفاوت و گاه معارض از اصطلاح لوتیان/ لوطیان وجود دارد: از لوت بهمعنای «پابرهنه» تا لوط بهمعنای «منحرف». لوتی بهمعنای «داشمشتی» نیز برای ارجاع به بینیازی لوطیان بهکار میرود. در این مقاله، ضمن توضیح این برداشتها، به اخلاق لوطیان پرداخته می‌شود و تمایز آنان با پِِِنطیها ذکر می‌شود و بهطور مشخص پوشش و اجزای لباس لوطیان، آداب لوطی‌گری، لهجه و زبان لوطیان، بازیها و سرگرمیهای آنان، و نامهای لوطیان بررسی می‌شود. در پایان مقاله، از مراسم مذهبی لوطیان بحث می‌شود و روایتی از همچشمیهای لوطیانه در مراسم عزاداری محرم و زدوخوردهای آنان ارائه می‌شود.
