فضاهای عمومی شهری را می­توان مهم­ترین بستر شکل­گیری ارتباطات اجتماعی انسان­ها و برآورده شدن بسیاری از نیازهای جوامع شهری دانست. امروزه این فضاها دچار تغییرات و تحولات گسترده­ای شده­اند که سبب شده تا حد زیادی از ماهیت اولیه خود فاصله گیرند و نتوانند آن­گونه که باید پاسخگوی نیازهای شهروندان باشند. با توجه به این­که از مهم­ترین نیازهای انسان، تعامل با فضای عمومی و مردم جامعه است، شناخت این فضاها، تغییرات، مسائل و چالش­های پیش روی آن­ها، ضروری به نظر می­رسد. پژوهش حاضر با بهره­گیری از روش "نظریه مبنایی" تلاش دارد به بازشناسی تغییرات و تحولات فضاهای عمومی شهری تهران در عصر حاضر و بررسی و تحلیل مقوله­های مرتبط با این فضاها بپردازد. به نظر می­رسد بزرگترین چالش این فضاها، نبود "تعادل و عدالت" در ابعاد مختلف است؛ این فضاها را نمی­توان فضاهایی متعادل و عادلانه دانست زیرا هنوز به درجه­ نهایی از کیفیت، رضایت و مطلوبیت نرسیده­اند. فضاهای عمومی شهری تهران دچار چالش­های متعددی شده­ و در مرحله گذار قرار گرفته­اند؛ نتوانسته­اند خود را با شرایط جدید تطبیق دهند؛ در برقراری ارتباط با مخاطب دچار مشکل جدی هستند؛ با بستر و زمینه­ای که در آن قرار دارند، بیگانه­اند و قوانین و سیاست­های حاکم متعادل و متناسبی ندارند.