Social apathy is one of the serious cultural damages to our society in the field of citizenship. One of the social apathy is environmental apathy. The method is survey and data collected by questionnaire tool. For this purpose, statistical society was all people over 18 years in Yazd and the sample size was 390 inhabitants in yazd city that elected by method of clustering sampling theoretical framework in selected with emphasis on environmental theories. After collecting data, hypotheses were studied in both descriptive and inferential level through the SPSS and Amos software. The results showed that environmental apathy is affected by environmental attitude, sense of responsibility, environmental knowledge and efficiency.so with the increase of these variables, it reduced environmental apathy. Environmental attitude affects on apathy more than others and the efficiency has the least impact. Among the demographic variables (gender, marital, income, age, education), only the relationships between education and environmental apathy are significant and individuals with under diploma educated are more apathetic. Path analysis showed that 26 percent of apathy is explained by the variables.
بری ابرقویی، حسین؛ توکلی، محمود و طالبی، محمدصادق.( ۱۳۷۹). بررسی تغییرات اقلیمی و درصد فراوانی خشکسالی های استان یزد، اولین کنفرانس ملی بررسی راهکارهای مقابله با کم آبی و خشکسالی، کرمان، دانشگاه باهنر کرمان، http://www.civilica.com/Paper-DMWS01-DMWS01_041.html
توکلی, محمود و محمد جواد دهستانی، ۱۳۹۲، بحران کم آبی مهمترین چالش پیش روی توسعه استان یزد، دومین همایش ملی توسعه پایدار در مناطق خشک و نیمه خشک، ابرکوه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابرکوه، http://www.civilica.com/Paper-SDARIDR02-SDARIDR02_076.html
حقیقتیان، منصور؛ هاشمیان فر، سید علی و احمدیان، داریوش. (1394). تحلیل جامعه شناختی نقش عوامل ساختاری در شکاف بین نگرش و رفتارهای زیست محیطی(مورد مطالعه: شهروندان شهر کرمانشاه). مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران.4(4)، 614-593.
رحیمی، علی(1388). انسان ، توسعه ، محیط زیست. کتاب ماه علوم اجتماعی ، شماره 2، صص 110-118.
ساتن،فیلیپ (1392) در آمدی بر جامعه شناسی محیط زیست،ترجمه صادق صالحی، تهران،انتشارات سمت.
صالحی، صادق و امام قلی، لقمان. (1391). مطالعه تجربی رابطه آگاهی و رفتارهای زیست محیطی( مطالعه مناطق شهری و روستایی شهرستان سنندج). مسائل اجتماعی ایران.3(1)، 147-121.
صالحی عمران، ابراهیم و آقامحمدی، علی. (1387). بررسی دانش، نگرش و مهارت های زیست محیطی معلمان آموزش دوره ابتدایی استان مازندران. هفته نامه تعلیم و تربیت، 95.
فولادیان،احمد. (1394). بررسی رابطه بین میزان بیگانگی اجتماعی و بی تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد. فصلنامه مطالعات جامعه شناختی جوانان، 5(17)، 144-125.
فیروزجائیان، علی اصغر و غلامرضازاده، فاطمه. ( 1394). شرایط محیطی اثرگذار بر زباله پراکنی در استان مازندران با تاکید بر شرایط محیطی تسهیل کننده آن . فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، 10(29) ، 144-123.
قاضی زاده، هورامان و کیانپور، مسعود. (1393). بررسی میزان بی تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان(مورد مطالعه: دانشگاه اصفهان). پژوهش های راهبردی امنیت و نظم اجتماعی، 4(1)، 78-59.
کلانتری، صمد؛ مهدی، ادیبی؛ رسول ، ربانی؛ سیروس، احمدی ( 1386). بررسی بی تفاوتی و نوعدوستی در جامعه شهری ایران و عوامل موثر برآن. دوماهنامه علمی – پژوهشی دانشگاه شاهد، سال چهارم، شماره 22.
مجیدی، امیر؛ یعقوب، احمدی ؛ محمدجواد، زاهدی ( 1390). بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی مرتبط با بی تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه کردستان و دانشگاه پیام نور مرکز سنندج. پایان نامه کارشناسی ارشد، وزارت علوم، تحقیقات و فن اوری، دانشگاه پیام نور، تهران، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی ، جامعه شناسی.
مسعودنیا، ابراهیم. (1380). تبیین جامعه شناختی بی تفاوتی شهروندان در حیات اجتماعی و سیاسی. اطلاعات سیاسی- اقتصادی، 167، 165-152.
میردامادی، سید مهدی و جوکار ،گلناز. (1389). دیدگاه دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر شیراز نسبت به حفاظت از محیط زیست. مجله پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزی، 3(1).
نادری عباس آباد ، حمدالله ؛ حسین ، بنی فاطمه ، محمد، حریری اکبری (1383).سنجش میزان بی تفاوتی اجتماعی دربین دانشجویان کارشناسی دانشگاه تبریز و بررسی عوامل مرتبط با آن. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تبریز، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی ، گروه علوم اجتماعی.
نوابخش، مهرداد و میرزاپوری ولوکلا، جابر. (1394). تحلیل جامعه شناختی تاثیر بی هنجاری بر بی تفاوتی اجتماعی(مورد مطالعه: شهروندان شهروندان بابل). 53-67.
Abraham, J., Pane, M. M., & Chairiyani, R. P. (2015). An Investigation on Cynicism and Environmental Self-Efficacy as Predictors of Pro-Environmental Behavior. Psychology, 6, 234-242.
Ajzen, I., & Fishbein, M. (1980). Understanding Attitudes and Predicting Social Behavior. Prentice-Hall, Englewood Cliffs, N. J. 248 pages.
Calubaquib, J. B. VALUE ORIENTATION AND ENVIRONMENTAL BEHAVIOR OF TEACHER EDUCATION STUDENTS. International Journal of Advanced Research in Management and Social Sciences. Vol. 5 | No. 6 | June 2016
Cone, A. (2010). Apathy to Action: A Strategic, Interdisciplinary Approach to Changing Environmental Behavior: In partial fulfillment of a Bachelor of Arts Degree in Environmental Analysis 2010/11 academic year, Pomona College, Claremont, California.
Feygina, I. "System justification, the denial of global warming, and the possibility of 'system-sanctioned change'". Personality & social psychology bulletin (0146-1672), 36 (3), pg. 326
Foltz, R. C. (2001). Environmental initiatives in contemporary Iran. Central Asian Survey, 20(2), 155-165.
Haytko, D. L., & Matulich, E. (2008). Green advertising and environmentally responsible consumer behaviors: Linkages examined. Journal of Management and Marketing Research, 1, 2.
Juárez-Nájera, M. (2015). Theoretical Explanatory Frameworks for Sustainable Behavior. In Exploring Sustainable Behavior Structure in Higher Education (pp. 19-41). Springer International Publishing.
Kaiser, F. G., Ranney, M., Hartig, T., & Bowler, P. A. (1999). Ecological behavior, environmental attitude, and feelings of responsibility for the environment. European psychologist, 4(2), 59.
Karpiak, C. P. & Baril, G. L. (2008). Moral reasoning and concern for the environment. Journal of Environmental Psychology , 28(3), 203-208.
Kellstedt, P. M., Zahran, S., & Vedlitz, A. (2008). Personal efficacy, the information environment, and attitudes toward global warming and climate change in the United States. Risk Analysis, 28(1), 113-126.
Kollmuss, Anja & Agyeman, Julian, (2002), “Mind the Gap: Why do People Act Environmentally and What are The Barriers to Proenvironmental Behavior?”, Environmental Education Research, Vol. 8, No. 3, PP: 239-260.
Lertzman, R. A. (2010). Myth of apathy: psychoanalytic explorations of environmental degradation (Doctoral dissertation, CARDIFF UNIVERSITY (UNITED KINGDOM)).
Lyons, E. & Breakwell, G. M. (1994). Factors predicting environmental concern and indifference in 13-to 16-year-olds. Environment and Behavior, 26(2), 223-238.
Lyytimäki, J., Tapio, P., & Assmuth, T. (2012). Unawareness in environmental protection: The case of light pollution from traffic. Land Use Policy, 29(3), 598-604.
Milfont, T. L., & Duckitt, J. (2010). The environmental attitudes inventory: A valid and reliable measure to assess the structure of environmental attitudes. Journal of Environmental Psychology, 30(1), 80-94.
Nilsen, H. R., &Ellingsen, M. B. (2015). The power of environmental indifference. A critical discourse analysis of a collaboration of tourism firms. Ecological Economics, 109, 26-33.
Pane, M. M. (2013). Apathy towards environmental issues, narcissism, and competitive view of the world. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 101, 44-52.
Pietikäinen, Johanna, (2007), “Slow Start at The Beginning of The Recycling Chain – How to Make Consumers Recycle Their Mobile Phones?”, Master’s Thesis, Uuniversity of Helsinki, Faculty of Biosciences, Department of Biological and Environmental Sciences.
Sawitri, D. R., Hadiyanto, H., & Hadi, S. P. (2015). Pro-environmental Behavior from a SocialCognitive Theory Perspective. Procedia Environmental Sciences, 23, 27-33.
Shanahan, J., & Morgan, M. (1999). Television and its viewers. Cultivation theory and research. Cambridge, MA: Cambridge University Press.
Stern, P. C. (2000). Towards a Coherent Theory of Environmentally Significant Behavior, Journal of Social Issues, 56.
Stern, P.c. (2010).Environmentally significant behavior and how to change it. national congress on behavior change sustainability, Sydney, Australia.1-28
)