"The Role of Peace Culture and Subjects vaiables (settings variables) on Domestic Violence among Tehran Students' Families at Rodehen Islamic Azad University"

Document Type : .

Authors

1 sociology of social groups, Tehran Markazi branch

2 Associate prorressor and faculty member of Islamic Azad uni. ,Roudehen branch

3 Asistante proffessor of Islamic Azad Uni. , Tehran Markaz branch

Abstract

the aim of present research is to study the role of peace culture on amount of
family aggression among university students of Tehran  (Case Study: Tehranian Azad University Students of Roodhen). Method of  this research in
term of goal was developmental and practical study as well as in term of the path
was descriptive correlational study.The  Research population included all of the
 university students of Azad university of Rodehen among them about 400subjects
were selected by size stratified random sampling .To collect data, researcher –made questionnaire included demographical, peace culture and violent family aggression characteristics.that its quality by CVR coefficient for measuring validity with 0.737 average and reliability with 0.939 average approved. Collected data analyzed by SPSS and Lisrel software. Findings showed that peace culture constitade of four-factor construct as following: understanding  and healthy interaction of family, social support, ability to resolve conflicts and misunderstanding. Five factors were extracted from questionnaire: cultural violence, spiritual-psychological abuse, verbal aggression, economical violence and physical violence.Type of marriage, education of parents, job of parents had no significant effects. Effects of alcohol addiction of parents , job of father, ethnic of parents, duration of marriage,  and age of parents had significant effects on violence. There was a negative significant relation between peace culture and its components with family aggression.

Keywords


آبراهامز، جی، اچ(1363). مراحل و مبانی رشد جامعه شناسی. ترجمه حسن پویان چاپ اول، تهران.
اعزازی، شهلا (1377). خشونت خانگی بازتاب ساختار جامعه. نشریه زنان. شماره 50. اسفند1377
پارسونز، تالکوت (1382). جامعه سنتی و جامعه مدرن. ترجمه منصور انصاری. تهران: انتشارات سمت.
برگر، پیتر و لاکمن، توماس (1375). ساخت واقعیت اجتماعی. ترجمه فریبرز مجیدی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
تنهایی، حسین (1393). درآمدی بر مکاتب و نظریه‌های جامعه‌شناسی. چاپ هفتم. مشهد/تهران: نشر مرندیز و بهمن برنا.
فتحی، شهین (1387). بررسی نگرش زنان شاغل در آموزش و پرورش شهر کرمانشاه نسبت به خشونت خانگی در سال تحصیلی1387 – 86. پایان نامه کارشناسی ارشد.
ﻗﺎﺿﻲ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﻳﻲ، ﻣﺤﻤﻮد، تبریزی، محسن و دیگران (1383). ﺑﺮرﺳﻲ ﭘﺪﻳﺪه ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺧﺎﻧﮕﻲ در 28 ﻣﺮﻛﺰ اﺳﺘﺎن ﻛﺸﻮر ﻃﺮح ﻣﻠﻲ.
کار، مهرانگیز (1380). خشونت علیه زنان در ایران. تهران: انتشارات روشنگران.
مارابی، محسن(1384). بررسی عوامل خانوادگی موثر بر خشونت علیه زنان در استان کردستان: مطالعه موردی شهرستان کامیاران، پایان نامه(کارشناسی ارشد) دانشگاه علامه طباطبایی دانشکده علوم اجتماعی.
مولاوردی، شهین دخت(1378). علل و ریشه‌های خشونت علیه زنان. مجله حقوق زنان، سال سوم، شماره دهم.
میرزایی، خلیل(1388). پژوهش، پژوهشگری و پژوهشنامه نویسی. تهران: انتشارات جامعه شناسان.
یونسکو (1376). فرهنگ و توسعه: رهیافت مردم شناختی توسعه. ترجمه نعمت اله فاضلی و محمد فاضلی، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
 
Denzin, N. K., &Y. S. Lincoln (eds.)(2005) The Sage Handbook of Qualitative Research (3rd ed.) Thousand Oaks, CA: Sage.
Malesevic, Sinisa, (2017). The Rise of Organized Brutality, Cambridge University Pr Singh, Shweta. Education for Peace: Kaleidoscopic Musings.
UNESCO (2007). Philosophy, A School of Freedom, Paris: UNESCO.
UNESCO (2013). Education for a Culture of Peace in a Gender Perspective. Paris: UNESCO.
United Nations General Assembly (2000), United Nations Year of Dialogue among Civilizations, www.un.org/A/RES/55/23.pdf