Sociological Study of the effect of lifestyle on aggression and urban vandalism of youth and young adults in Lorestan province

Document Type : .

Authors

1 Assistant Professor, Department of Sociology, Ayatullah Boroujerdi University

2 Professor, Department of Sociology, Azad University, Science and Research Branch, Tehran

3 M.A graduated from department of social scinces, Sociology, university of Tabriz

Abstract

The phenomenon of vandalism is one of the emerging factors affecting the growth of social problems and urban damages. This phenomenon means having a kind of sickening spirit, which indicates a tendency towards deliberate, voluntary and self-destructive destruction of property, facilities and general belongings. In the present study, a combination of sociological approaches to the relationship between lifestyle and aggression and vandalism has been studied. This study was conducted using a researcher-made questionnaire. The statistical population of this study 15- to 29-year-old males and females of three cities in Lorestan including Khorramabad, Boroujerd and Aznah. Among them, 714 people were selected using Cochran's formula by simple and cluster random sampling Multi-stage selection. The statistical methods used in this research are Pearson correlation test, regression analysis, independent variance analysis of F and T. The results of the research indicate that there is a positive and significant relationship between variables of lifestyle, cultural consumption, body management, being in abnormal situations with aggression and vandalism. Between feeding patterns and leisure activities with aggression and vandalism significant relationship was not observed. Based on the results of regression analysis, the most important factor affecting the incidence of aggressive and vendalist behaviors is variability in abnormal situations, with the highest beta (0.28), followed by cultural consumption (0.26), lifestyle (21) / 0) and body management (0.18) had the most effect on the dependent variable of aggression and vandalism. The results of path analysis showed that 26% of aggression and vandalism behaviors can be explained by sum of independent variables.

Keywords


1. استونز، راب (1385)، متفکران بزرگ جامعه شناسی، ترجمه مهرداد میردامادی، تهران: نشر مرکز.
2. جان حسنی، علی (1386). عوامل مؤثر بر گرایش به رفتارهای تخریب گرایانه در استان مازندران، فصلنامه مطالعات امنیت اجتماعی، دوره 4، شماره 16، صص 46-11.
3.. خدایار، امیرمسعود (1367). فرهنگ واژه های مکتب سیاسی، فلسفی، مذهبی، هنری و ادبی، تهران: انتشارات خورشید.
4. دغاقله، عقیل و کلهر، سمیرا (1389). آسیب های شهری در تهران: وندالیسم، دختران فراری، زنان سرپرست خانوار و تکدی گری، تهران: جامعه شناسان.
5. ژانورن، پاتریس (1367). وندالیسم: بیماری جهانی خرابکاری، ترجمه فرخ ماهان، مجله دانشمند، شماره 56.
6. صمیمی، رقیه و دیگران (1385). ارتباط سبک زندگی با سلامت عمومی دانشجویان، فصلنامه پرستاری ایران، دوره نوزدهم، شماره 48.
7.. فاضلی، محمد (1382). مصرف و سبک زندگی، قم: انتشارات صبح صادق.
8. کریمی .منجرموئی، یزدان و فرهمند، مهناز (1395). وندالیسم و جوانان، فصلنامه ی مطالعات توسعه اجتماعی- فرهنگی، دوره پنجم، شماره 2.
9. گیدنز، آنتونی (1377). پی‌آمدهای مدنیت، ترجمۀ محسن ثلاثی، تهران: نشر مرکز.
10. گیدنز، آنتونی (1382). تجدد و تشخص: جامعه و هویت شخصی در عصر جدید، ترجمۀ ناصر موفقیان، تهران: نشر نی، چاپ دوم.
11. محسنی تبریزی، علیرضا (1383). وندالیسم، تهران: انتشارات آن.
12. محمدی بلبلان آباد، اسعد (1384). سنجش میزان وندالیسم و عوامل فردی و اجتماعی مرتبط با آن در میان دانش آموزان ناحیه یک مقطع متوسطه شهر سنندج، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تبریز.
13. مقصودی، سوده و بنی فاطمه، زهرا (1383). تحلیل محتوای دیوارنویسی­های کلاس­های درس دانشگاه شهید باهنر کرمان، نشریه رفاه اجتماعی، دوره 3. شماره 13، صص 290-267.
14. نبوی، سید عبدالحسین، سالمیان، سهام و حبیبیان، بهار (1390). عوامل مؤثر بر رفتار وندالیستی در میان دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان اهواز (مطالعه موردی: منطقه کوت عبدالله)، فصلنامه مطالعات توسعه اجتماعی- فرهنگی، سال اول، شماره سوم.

15. نیک اختر، علی (1378). بررسی عوامل اقتصادی اجتماعی مؤثر بر خرابکاری به عنوان نوعی رفتار بزهکارانه در بین دانش آموزان دبیرستان های شیراز، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز.

 
16. Chapin, F. Stuart, Jr. (1974). Human activity patterns in the city: Things people do in time and space. New York: John Wiley & Sons.
 
17. Felson, Marcus. (1983). Ecology of crime. In S. Kadish (Ed.), Encyclopedia of crime and justice.
 
18. Felson, Marcus. (1987). Routine activities and crime prevention in the developing metropolis. Criminology, 25(4), 911-931.
 
19. Finkelhor, David and nancy L. Asdigian (1996). Risk Factors for Youth Victimization: Beyond a lifestyles/Routine Activities Theory Approach, Violance and Victims, Vol. 11, No. 1, Pp 1-19.
 
 
20. Kennedy, Leslie & Forde, David. (1990). Risky lifestyles and dangerous results: Routine activities and exposure to crime. Sociology and Social Research: An International Journal, 74(4), 208-211.
 
 
21. Svensson, R & Pauwels, L. (2008). Is a risky lifestyle always risky? The interaction between individual propensity and lifestyle risk in adolescent offending: A test in two urben samples, Ceime & Delinquency, Vol 56, Pp 608-626.
 
 
22. Wright, Richard & Decker, Scott. (1994). Burglars on the job: Streetlife and residential break- ins. Boston, Mass.: Northeastern University Press.