تبیین جامعه‌شناختی تأثیر قوم گرایی بر توسعه ی مدنی(موردمطالعه : استان بوشهر)

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی، واحد تهران مرکزی،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 دانشیار گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

3 استادیار و عضو هیأت علمی گروه جامعه‌شناسی ، واحد تهران مرکزی،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

4 دانشیار و عضو هیأت علمی گروه جامعه‌شناسی ، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر قوم­گرایی بر توسعه­ی مدنی شهروندان استان بوشهر انجام است. قوم­گرایی در مقاله به معنای تعلق قومی و قوم­دوستی مورد مطالعه قرار گرفت، جامعه آماری تحقیق، شهروندان استان بوشهر در نظر گرفته شد. حجم نمونه تحقیق با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر و با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای و تصادفی پرسشنامه به اجرا درآمد. یافته‌ها نشان می­دهد تاثیر متغیر قوم‌گرایی بر توسعه­ی مدنی شهروندان معنادار و به میزان 37.4 درصد است. به عبارتی 37 درصد از تغییرات توسعه­­ی مدنی توسط متغیر قوم­گرایی تبیین می­شود و 63 درصد دیگر مربوط به سایر متغیرها می­باشد. تاثیر متغیر مستقل بر مشارکت اجتماعی و مدارای اجتماعی برابر 36.9 و 28.8 درصد؛ بر قانون­گرایی برابر 8.5- درصد و تاثیر متغیر قوم‌گرایی بر رفتار شهروندی برابر 48.7 و تحزب­گرایی برابر 44.2 درصد بدست آمده است. در نهایت از طریق آزمون GLM  برای بررسی آزمون مقایسه میانگین توسعه­ی مدنی به تفکیک قوم­مداری مشخص گردید که افراد مورد مطالعه که از سطح بالای قوم­مداری برخوردارند به اندازه 79/43 واحد میانگین در مقام قیاس با افراد سطح متوسط قوم­مداری؛ از توسعه­ی مدنی  بیشتری(بالاتری) برخوردارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Sociological Explanation of the Impact of Ethnicity on Civic Development (Case Study: Bushehr Province)

نویسندگان [English]

  • Abedin abedizadeh 1
  • S.Yahghob mousavi 2
  • Hasan Mohaddesi Gilvaei 3
  • majid kaffashi 4
1 PhD Student in Political Sociology, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, IRA
2 Associate Professor and Faculty Member, Department of Sociology, Al-Zahra University, Tehran, Iran
3 Assistant Professor and Academic Member of Azad University of Tehran Central Branch
4 Associate Professor and Faculty Member, Department of Sociology, Roodehen Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
چکیده [English]

This study was conducted to compile the impact of ethnicity on the civic development of the citizens of Bushehr province. The components of the independent variable are ethnic preference, ethnic orientation and ethnicity, and the variables of the dependent variable in this study are "social participation", "social tolerance", "legalism", "citizenship behavior" and "partisanship". "Orientalism" has been measured. The research is applied in terms of purpose and descriptive-survey analysis. The statistical population of the study is all citizens of Bushehr province. According to the 2016 census, their number is estimated at 1163400 people. The sample size of the study was 384 using Cochran's formula. Also, a researcher-made questionnaire was administered using multi-stage and random cluster sampling method. Findings show that the effect of ethnicity variable on civic development of citizens of Bushehr province is significant and is 37.4%. In other words, 37% of the changes in civic development are explained by the variable of ethnicity and the other 63% are related to other variables - which have not been studied in the study. On the other hand, the effect of the independent variable on social participation and social tolerance was equal to 36.9 and 28.8% and on legalism in the study population was equal to -8.5%. According to the survey, the effect of ethnicity on citizenship behavior was 48.7% and partisanship was 44.2%. Finally, through the GLM test to compare the average of civic development by ethnicity, it was found that the subjects with a high level of ethnicity were 43.79 units average compared to the average level of ethnicity. ; They have more (higher) civic development.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ethnicity
  • Civic Development
  • Social Participation
  • Social Tolerance
  • Legalism
  • Citizenship Behavior

مراجع

  1. منابع داخلی:

    1-     صمیمی، محمد 1395. قومیت و قوم گرایی در ایران. نشر نی.

    2-     احمدی محمدحسین، الوند مریم (1391). نقش قوم­گرایی در ناآرامی های اجتماعی. فصلنامه انتظام اجتماعی, تابستان 1391, دوره 4, شماره 2.

    3-     ازکیا، مصطفی و غلامرضا غفاری. ( 1384 )، جامعه شناسی توسعه. تهران: انتشارات کیهان.

    4-     استیوس، اچ لسلی. ملکوت، سرینیواس. 1388. مترجم شعبانعلی بهرامپور. ارتباطات توسعه در جهان سوم. ناشر پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.

    5-     پیرمومن، حمیرا (1394). موانع توسعه جامعه­ی مدنی در جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر نقش دولت، احزاب سیاسی و تشکلات صنفی. پایان نامه دانشگاه آزاد واحد مرودشت. استاد راهنما: محسن شیخ الاسلامی.

    6-     خانیکی، هادی (1387). جامعه انقلابی، جامعه­ی مدنی و جامعه اخلاقی. مجله آیین، شماره 13 و 14 (صص 4 تا 5)

    7-     زنگی آبادی، علی. ابوالحسنی، فرحناز (1391). تحلیلی بر شاخصهای توسعه ناحیه ای شهرستانهای ایران در سال 1385. فصلنامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس، سال 4، شماره 13.

    8-     سجادیان ناهید, نعمتی مرتضی, شجاعیان علی, اورکی پریوش (1394).ارزیابی نقشه طایفه­گرایی در احساس امنیت اجتماعی (مطالعه موردی: شهر ایذه). اطلاعات جغرافیایی : تابستان 1394 , دوره  24 , )شماره  94 ;76-57 (.

    9-     شاه بهرامی، فرخ الله (1387). تبیین مفاهیم و موانع توسعه از دیدگاه های مختلف، با تأکید بر تأثیر منفی مواد مخدر بر توسعه. اعتیاد پژوهی » شماره 7 ISC ‏( 115 - 122).

    10- غفوری، محمد؛ جعفری، روح الله؛ 1387. سرمایه اجتماعی، جامعه­ی مدنی و دموکراسی؛ رابطه متقابل یا یک سویه. پژوهشنامه علوم سیاسی. شماره 12 علمی-پژوهشی/ISC ‏(30 صفحه - از 209 تا 238)

    11- فاضلی محمد, فتاحی سجاد, زنجان رفیعی سیده نسترن (1392) توسعه اجتماعی، شاخص ها و جایگاه ایران در جهان. مطالعات توسعه اجتماعی - فرهنگی :  دوره  2 , شماره 1 ; 149-171.

    12- فرهادی، محمد؛ کاظمی، علی (1392) توسعه اقتصادی – اجتماعی، قومیت  و مشارکت سیاسی. م جله: مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران » زمستان 1392، دوره دوم - شماره 4 علمی-پژوهشی/ISC ‏(27 صفحه - از 571 تا 597).

    13- قادری، امید (1381). هویت جمعی غالب کردها در کشورهای ایران و عراق. پایان نامه، استاد راهنما: محمدعبدالهی.

    14- موسایی میثم، احمدزاده، مریم. 1388. آموزش توسعه ای و توسعه پایدار. مجله راهبرد یاس. تابستان 1388.

    15- موسوی،سید یعقوب ( 1391) ، درآمدی بر بنیادهای نظری حقوق شهروندی در شهر، پژوهشگاه علوم انسانی و اجتماعی جهاد دانشگاهی

    16- نوربخش، یونس (1387). فرهنگ و قومیت، مدلی برای ارتباطات فرهنگی در ایران. فصلنامه تحقیقات فرهنگی، سال اول، شماره 4، زمستان 1387، صص. 67 تا 78.

    17- یگانه، سیامک (1394) بررسی شاخصه ای توسعه پایدار بنادر در راستای دستیابی به جایگاه بنادر سبزوضعیت اعمال آنها در طرح توسعه بندر شهید بهشتی چابهار. فصلنامه حمل و نقل دریایی، دوره 1، شماره 2، ص 16 تا 26.

    18- یوسفی، علی و اصغرپور ماسوله، احمدرضا(1388). قوم­مداری و اثر آن بر روابط بین قومی در ایران. دانشنامه علوم اجتماعی. دوره 1، شماره 1.

    19- فالکس، کیث (1381) شهروندی. محمدتقی دلفروز. تهران: کویر.

     

     

    منابع لاتین:

     

    1. Barr-Anderson, D. J., Flynn, J. I., Dowda, M., Ross, S. E. T., Schenkelberg, M. A., Reid, L. A., & Pate, R. R. (2017). The modifying effects of race/ethnicity and socioeconomic status on the change in physical activity from elementary to middle school. )Journal of Adolescent Health, 61(5), 562-570).
    2. Oliver, P. (2017). The ethnic dimensions in social movements. Mobilization: An International Quarterly, 22(4), 395-416.
    3. Teangsompong, T., & Sirisunhirun, S. (2002). Multi-level structural equation modeling for city development based on the expectations of the local population in a special border economic zone in Western Thailand.( Kasetsart Journal of Social Sciences, 39(3), 534-541).
    4. Turner, Bryan (2006) The Cambridge dictionary of sociology, Cambridge: Cambridge university press.
    5. Williams, charles c. (1997) Redesigning social inquiry, Chicago: The university of chicago press.
    6. Habermas, J. (1992) Citizenship & National Identity: some Reflection on the future of Europ in praxis International, Vol 12:7-19.
    7. UNDP. Human Development REPORT Office. 2011; Available at URL: http://www.undp .org.rw/HDR_2011_EN.pdf.Accessed August12, 2011

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار