درآمدی بر رویکرد روش‌شناختی پیر بوردیو به مفهوم سرمایة فرهنگی

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسنده

استادیار پژوهشکدة مطالعات اجتماعی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

مقالة حاضر به ارائة روش تحقیق به‌کار رفته از سوی پیر بوردیو در حوزة سرمایة فرهنگی اختصاص یافته است. سرمایة فرهنگی به‌ معنای فرهنگی است که از نظر اجتماعی همانند سرمایه عمل می‌کند. سرمایه‌ای که کارکرد اصلی‌اش مشروعیت‌بخشی سلطه از طریق اعمال خشونت نمادین، یعنی، توانایی استمرار روابط سلطه است. دغدغة اصلی نگارنده در انتخاب موضوع تأکید بر به‌کارگیری روش‌های کمّی در حوزة تحقیقات علوم اجتماعی در ایران بوده است. گویی تنها تحقیقی از نظر دانشگاهی معتبر است که با آمارهای استنباطی پیچیده همراه باشد و تحقیق این است و جز این نیست.
وارثان Les Heritiers (1964)، تمایز Distinction (1979)، و فقر جهان  Misere du monde (1993) سه اثر مطرح در حوزة سرمایة فرهنگی‌اند که در این مقاله از منظر روش‌شناختی، با روش اسنادی به آن‌ها پرداخته می‌شود.
یافته‌های این بررسی حاکی از آن است که بوردیو در آثار خود تنها به بحث نظری درخصوص مفهوم سرمایة فرهنگی اکتفا نکرده بلکه با به‌کارگیری روش‌های متنوع تحقیق کمّی و کیفی و استناد به پژوهش‌های ملموس و ذکر مثال‌های مشخص به ‌آن پرداخته است.
عمده‌ترین ویژگی منتسب به روش او ساختارگرایی برساخت‌گرا است که در آن نقش عاملان از یک‌سو و ساختارهای اجتماعی از سوی دیگر به‌چالش کشیده شده‌اند

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

An Introduction to the Methodological Approach of Pierre Bourdieu to Cultural Capital

نویسنده [English]

  • Nahid Moayyed Hekmat
چکیده [English]

This article is about the methodology employed by Pierre Bourdieu in the field of cultural capital. The cultural capital is the culture that functions similar to capital from a social point of view. The primary concern of Bourdieu was to identify a capital, the primary function of which was to legitimate domination through symbolic violence, i.e. the ability to sustain relations of domination. The main concern of the author in choosing this subject was the emphasis on applying qualitative methods in the field of social sciences research in Iran, as if the only valid research is the one that uses complicated inferential statistics.
Les Hertiers (1964), Distinction (1979) and Misere du Monde (1993) are three major works by Bourdieu in the field of cultural capital that are analyzed in this study from a methodological point of view, using documentary method. The findings indicate that, in these studies, Bourdieu has not limited himself to theoretical explanations. Rather, he has employed quantitative and qualitative methods, referred to tangible researches, and used specific examples and illustrations in his study of cultural capital. The most prominent feature of his method is known as constructivist structuralism, in which the role of the agents, on the one hand, and the social structures, on the other, are challenged

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cultural Capital
  • Pierre Bourdieu
  • Research method
  • Les Hertiers
  • Distinction
  • Misere du Monde
  • Constructivist Structuralism