نسبت سیاست قومی و همگرایی ملی در دوران پهلوی و دوران جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه علوم سیاسی، واحد اهواز، دانشگاه آاد اسلامی، اهواز، ایران

2 استادیارگروه علوم سیاسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

3 استادیار گروه علوم سیاسی، واحد اندیمشک، دانشگاه آزاد اسلامی، اندیمشک، ایران

4 استادیار گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز، اهواز، ایران

10.30465/scs.2024.50075.2916

چکیده

تنوع قومی یکی از ویژگی‌های ایران در طول تاریخ بوده است. همین ویژگی باعث شده است تا همواره یکی از مسائل پراهمیت نحوه مدیریت این تنوع قومیتی و مذهبی بوده است. به همین منظور ذهنیت سیاست‌گذار معطوف به این چالش بوده است که مدیریت تنوع و تضادهای قومی باید به سمت و سوی یکسان‌سازی و حل شدن هویت قومی در هویت ملی باشد یا باید هویت قومی به موازات هویت ملی قرار گیرد. در همین راستا مقاله حاضر با تمرکز بر سیاست‌گذاری قومی در ایران معاصر از سوی دولتهای پهلوی و جمهوری اسلامی و با به کارگیری روش توصیفی و تحلیلی به دنبال تحلیل نسبت سیاست قومی دولت و همگرایی ملی می‌باشد.به همین منظور سوال اصلی مقاله به این شرح است : سیاست‌گذاری قومیتی در دوران پهلوی (اول و دوم) و جمهوری اسلامی ایران چه نسبتی با همگرایی ملی داشته است؟ در پاسخ به این سئوال و در قالب فرضیه مقاله باید گفت سیاست‌گذاری قومی پهلوی با ابتنا بر رویکرد همانندسازی قومی، باعث تضعیف همگرایی ملی گردید ولی در نقطه مقابل سیاست‌گذاری قومی جمهوری اسلامی با رویکرد تکثرگرا باعث تقویت همگرایی ملی شده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The ratio of ethnic politics and national integration in the era of Pahlavi and the era of the Islamic Republic of Iran

نویسندگان [English]

  • gholamhosein saeminia 1
  • feredoun akbarzadeh 2
  • farzad navididnia 3
  • Shiva jalalpoor 4
1 دانشجوی دکتری، گروه علوم سیاسی، واحد اهواز، دانشگاه آاد اسلامی، اهواز، ایران
2 Assistant Professor, Department of Political Science, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
3 Assistant Professor, Department of Political Science, Andimshek Branch, Islamic Azad University, Andimshek, Iran
4 Assistant Professor, Department of Political Science, Islamic Azad University, Ahvaz Branch, Ahvaz, Iran
چکیده [English]

Ethnic diversity has always been one of the most important issues of how to manage this ethnic and religious diversity. For this reason, the mentality of the policy maker has been focused on the challenge that the management of diversity and ethnic conflicts should be towards the assimilation and dissolution of the ethnic identity in the national identity, or the ethnic identity should be placed parallel to the national identity. In this regard, the present article focuses on ethnic policy-making in contemporary Iran by the Pahlavi and Islamic Republic governments, and by applying the descriptive and analytical method, seeks to analyze the relationship between the government's ethnic policy and national integration. For this reason, the main question of the article It is explained as follows: What was the relationship between ethnic politics during the Pahlavi era (first and second) and the Islamic Republic of Iran with national integration? In response to this question and in the form of the article's hypothesis, it should be said that Pahlavi's ethnic policy based on the approach of ethnic identification has weakened national integration, but on the opposite point, the Islamic Republic's ethnic policy with a pluralist approach has strengthened national integration.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ethnic politics
  • assimilation
  • pluralism
  • national integration
  • Pahlavi
  • Islamic Republic of Iran